Er zijn de laatste jaren veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar het gebroken hart in de dubbele betekenis van het woord. In extreme gevallen van verlies, sterven mensen er zelfs aan. Voor de rest staan we nogal nonchalant tegenover liefdesverdriet. ‘Geen hand vol, maar een land vol’. ‘Joh, ga leuke dingen doen’. U kent ze ongetwijfeld de dooddoeners.

Tot nu toe werd gedacht dat hart en ziel tijdelijk werden beschadigd, maar nu blijk’ dat dat er soms niet alleen geestelijke littekens achterblijven, maar ook het hart, die niet meer overgaan.

Een onderzoeksteam van de University of Aberdeen volgde 4 maanden lang 52 patiënten tussen de 28 en 87 jaar, die aan het ‘gebroken hart syndroom’ lijden, ook wel Takotsubo genoemd. De afwijking aan de linker hartkamer ontstaat als de hartspier plotseling ‘geschokt’ raakt bij acute, intense emoties of fysieke stress. De aandoening heeft invloed op het vermogen van het hart om bloed rond te pompen.

Alleen al in Groot-Brittannië krijgen jaarlijks 3000 mensen de diagnose. Hoofdonderzoeker prof. Metin Avkiran: “Bij sommige patiënten met het Takotsubo-syndroom blijven verschillende onderdelen van de hartfunctie afwijken tot 4 maanden na de traumatische gebeurtenis. Nadien heeft het hart van deze patiënten een soort litteken, wat er op duidt dat volledig herstel veel langer duurt en soms helemaal niet komt.”

Tussen de 3% en 17% van de patiënten overlijdt binnen 5 jaar na de diagnose. Bij 70% van alle gevallen is de oorzaak te herleiden tot het overlijden van een geliefde. Vaak herstelt de linker hartkamer zich weer binnen enkele dagen, weken of maanden. Maar hoe wreed: soms zal een ‘gebroken hart’ nooit meer helemaal helen.