‘‘s Avonds loop ik wel eens langs de huizen en kijk naar binnen. Ik vind het fascinerend maar ik begrijp het niet. Waarom leven mensen in een gezin en waarom is dat normaal?’
Aldus Simone van Saarloos in ‘De Morgen’ naar aanleiding van het uitkomen van haar essay ‘Het monogame drama’.
De 25-jarige filosofe moet er niet aan denken vast te zitten aan 1 partner. Monogamie leidt volgens haar tot een vreugdeloos bestaan. Daarom heeft ze zelf meerder relaties tegelijk.
Ze haalt daarbij de theorie van de Amerikaanse psycholoog Robert Sternberg aan. Een geslaagde romantische relatie kent volgens hem 3 componenten: passie, intimiteit en toewijding.
Met passie doelt hij op hartstocht en lust. Intimiteit ontstaat geleidelijk, met zelfonthulling. Dat bereikt een punt van verzadiging en vanaf dan gaat de hartstocht omlaag. Mensen hebben, kortom, minder seks. Ondertussen groeit de toewijding en daarbij worden huizen gekocht, babies gemaakt en huwelijken gesloten.
Voila de verklaring waarom al die onderzoeken uitwijzen dat er steeds minder seks is in relaties en websites voor affaires drukbezocht zijn.
De monogame relatie is een contraproductieve illusie, zegt Van Saarloos. Geen warme cocon waarin het vredig thuiskomen is, maar een verstikkende uiting van hang naar veiligheid. Vroeger werden de verbintenissen gesloten vanuit economisch oogpunt, nu veelal emotioneel, want we moeten die ‘ene echte liefde voelen’.
Monogamie maakt ons dus kwetsbaar zegt de filosofe. Want er verdwijnt altijd wat. Passie weg, intimiteit weg, dan is het dus nog een kwestie van toewijding en die duurt totdat er vaak een passie voor een derde ontvlamt.
Lees ook:Waarom polygamie en/of polyamorie voor sommigen zo prettig is
Lees ook:De liefdestriangel
Lees ook:Je schoenentic of autogekte lijkt op de liefde voor je partner
Lees ook:Het monogame huwelijk is een levensverzekering
Lees ook:Een open relatie waarin je elkaar wat gunt
