David (86) & Willemke (84) dansten samen het leven uit

old-couple-holding-handsZe stonden op de drempel van het verzorgingshuis, maar wilden niet naar binnen: David Postma (86) en Willemke Postma-Kloosterman (84) kozen liever zelf hun einde.

In het bijzijn van hun 4 zonen. “Vader had alles geregeld: als er de laatste weken post kwam, schreef hij ‘overleden’ op de envelop en stuurde die terug.”

Een actueel, ontroeren verhaal vandaag in het Algemeen Dagblad.

Ze stonden samen, de armen om de schouders geslagen, in de deuropening van de slaapkamer. Vader had de medicijnen afgewogen en door twee bekers yoghurt gedaan. Ze hadden afgesproken het tegelijk in bed op te eten.

“Maar moeder had zeker trek, want ze lepelde het zo naar binnen. Papa zei nog: “Wat doe je nu? We zouden toch tegelijk gaan?” “Ik heb het al op”, zei moeder. Kort daarop gleed ze weg in haar slaap. Ze kon nog net haar hand opsteken om naar ons te zwaaien. En met vader gebeurde enkele ogenblikken later hetzelfde. Hij zwaaide ook nog naar ons. Het was een prachtig afscheid.”

De 4 zonen Rypke (59), Gerrit (57), Ids (52) en Albert (49) Postma vinden het fantastisch dat hun ouders dit op deze wijze deden.

“Ze wilden niet in december, want dat is toch een feestmaand en dan zou voor ons de kerst altijd in het teken staan van hun dood. Januari was voor hen toch zo’n maand waarin verder niets gebeurt. Een mooie maand om te sterven. Moeder wilde nog even met de datum schuiven, want het was ook de verjaardag van de al overleden tante Dout. Maar we hebben gezegd: ‘Die staat aan de andere kant met gebak op je te wachten.’”

En zo werd Kerstmis een soort viering van het afscheid. De complete familie verzamelde zich bij zoon Gerrit thuis.

Stichting De Einder, die op humanistische grondslag steun geeft aan een zelfgekozen levenseinde, schoot te hulp. De Einder gaf raad over hoe David & Willemke het beste konden handelen, en welke formulieren en verklaringen ze moesten invullen.

“Op de bewuste zaterdagmorgen waren we er allemaal. Mama hield van accordeonmuziek en dansen. We hebben een muziekje opgezet en we hebben nog even gedanst. “Dansend het leven uit. Wat is dit toch mooi,” zei ze nog.

Na het daadwerkelijk overlijden belden de broers de huisartsenpost. De arts die verscheen kon niet anders dan een niet-natuurlijke dood vaststellen. Daarop begon het proces met politie en justitie te lopen.

ADVWillemke&David

Lees ook:O wat een familie: 3e broer Moszkowicz uit ambt gezet
Lees ook:Vaders van Nederland: lees uw kind vaker voor!
Lees ook:Aan het kerstdiner met je 3e oma, je bonusoom en je bijmoeder
Lees ook:‘Mama rijdt beter auto dan papa’
Lees ook:Over vaders & dochters

facebook share facebook share

Geen reacties // Reageer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>