Eenzaamheid doet lichamelijk pijn

Niet gegroet worden ‘s ochtends door je chagarijnige geliefde, genegeerd worden door je collega’s of niet uitgenodigd worden op een feest waarvan je eigenlijk vindt dat je daarbij hoort.

Het overkomt ons allemaal weleens.

Maar structureel worden buitengesloten of in elk geval dat gevoel hebben, doet niet alleen geestelijk pijn, maar ook lichamelijk en kan funeste gevolgen hebben.

Ik moest daarbij ook direct denken aan vaak gepeste kinderen, die daar als volwassenen vaak nog enorme wonden van over hebben gehouden…………

Over pijn bij buitengesloten zijn, las ik bij de collega’s van Faqt.nl

Psycholoog Kipling Williams van de Purdue Universiteit in Indiana (VS) zegt hierover: “Genegeerd of verstoten worden is een onzichtbare vorm van pesten die geen zichtbare blauwe plekken achterlaat en daarom vaak wordt onderschat.”

Uit breinonderzoek blijkt echter dat pesten ~actief of passief~ zijn sporen achterlaat in de hersenen. Als iemand wordt buitengesloten wordt de dorsale anterieure cingulate cortex in het brein actief, beweert Williams.

Dit gebiedje in de hersenen wordt ook geprikkeld als we lichamelijke pijn ervaren. Een sociaal ‘letsel’ kan dus net zoveel pijn doen als fysiek letsel.

Mensen hebben van nature een zeer sterke behoefte om ergens bij te horen. Onze verre voorouders hadden geen enkele kans op overleving als ze uit de groep werden geweerd. Alleen al door de dreiging om verstoten te worden, wordt hetzelfde alarmsysteem in onze hersenen actief als bij lichamelijke pijn.

Volgens de professor reageren mensen verschillend op buitensluiting. Veel mensen gaan in eerste instantie proberen erbij te horen. Ze gaan zich heel meegaand en vriendelijk opstellen, proberen zo goed mogelijk samen te werken en delen complimentjes uit als dat even kan.

Maar als er weinig hoop meer is en hun sociale pogingen geen vruchten afwerpen, nemen ze hun toevlucht in provocatie of zelfs agressief gedrag om toch nog een beetje gevoel van controle over de situatie te behouden. Als dit meer regel wordt dan uitzondering, geven ze het helemaal op. Langdurige buitensluiting kan dan ook leiden tot depressiviteit of een sociaal isolement.

Er wordt door de wetenschap steeds meer ontdekt dat de hersengebieden die lichamelijke ervaringen opslaan vaak in verbinding staan met die waar de psychische ervaringen liggen. Dit is o.a. ook het geval bij liefdesverdriet. Lichaam en geest zijn 1 en een combinatie van schade door opgelopen pijn, kan zich zowel uiten in een depressie als in lichamelijke pijnen.

Lees ook:Een gebroken hart gaat langzamer tikken
Lees ook:Mensen die gepest worden op de werkvloer lullen daar niet over
Lees ook:Moderne kwaal: de Facebook-depressie
Lees ook:Wat doet meer pijn: bevallen of een trap tegen de ballen?
Lees ook:Een goed huwelijk werkt beter dan een paracetamolletje