Als je partner bot tegen je doet, je verjaardag vergeet of in een totale dronken bui met een vreemdeling zoent, kun je ‘m dan vergeven?
Ben je überhaupt goed in het het vergeven, of doe je daar niet aan en straf je waar jij het nodig vindt, neem je wraak of maak je het gewoon uit als het te gortig wordt?
In het boek ‘Gelukkig zijn kun je leren’ van Martin Seligman staat dat vergeven bitterheid in neutraliteit of zelfs positief gekleurde herinneringen omzet en daardoor meer tevredenheid met het leven mogelijk maakt. Je raakt de dader niet door niet te vergeven, maar je kunt jezelf bevrijden door te vergeven.
Mensen die vergeven zullen een betere lichamelijke gezondheid hebben, vooral op het gebied van hart en bloedvaten, dan mensen die dat niet doen. En als er verzoening volgt, kan vergeven de relaties met de te vergeven persoon enorm verbeteren.
Daar zit wat mij betreft wel wat in. Mooi ook om dit te lezen, geheel en al geboekstaafd door wetenschappelijk onderzoek gedaan door Amerikaanse universiteiten. Wat ook zo mooi is, is dat dit al een stuk of zeventien eeuwen in de Bijbel staat. En in de nieuwe vertaling is die net zo makkelijk te lezen als Seligman.
Niet dat ik Seligman niet kan aanbevelen. Het is een hele opluchting om te lezen dat de oorzaken van mijn depressies, verslavingen, crimineel gedrag en relatieproblemen niet alleen in mijn verleden liggen, maar eerder in mijn genen. En dat ik er wel iets aan kan doen. Hoe? Door te vergeven. Door de dingen te leren die de wijzen ons hebben voorgeschreven.
Lees ook:De ware vinden met tips uit de wetenschap
Lees ook:Teruggevonden brief van ex wordt roerende film
Lees ook:Mannen moeten ontmiepen, daar worden hun vrouwen ook blijer van
Lees ook:Mooie vrouwen staan altijd in middelpunt
Lees ook:Vrouw biedt $10.000,- voor degene die haar voorstelt aan ‘de ware Jacob’
