Petra van Rij is 32 jaar als haar grote liefde Hans Horrevoets in 2006 overlijdt in de Volvo Ocean Race. Met een peuter van anderhalf en zwanger van hun 2e blijft ze achter.
Na een periode van wanhoop en verdriet schrijft Petra een boek over haar rouwproces én richt ze een stichting op, die jonge weduwen helpt bij de verwerking.
Inmiddels zijn Petra’s dochters 11 en 9 jaar. Vandaag vertelt ze hoe het is om kinderen op te voeden die hun vader niet hebben gekend en ook niet zullen leren kennen. (In het Algemeen Dagblad, via Blendle te lezen.)
De Amerikaanse onderzoekster Mary Ellen Doherty bestudeerde het fenomeen van weduwe worden tijdens de zwangerschap na de 9/11, bij mannen die het leven lieten bij de aanslagen in New York.
Ze geeft in haar boek ‘The Lived Experience of Widowhood During Pregnancy’ op basis van onderzoek bij 10 vrouwen een handleiding hoe verder te gaan met je leven na dit pijnlijke verlies. Maar ze ontdekte zo ook dat de gezondheidszorg meer aandacht aan deze problematiek moet besteden, omdat deze vrouwen extra aandacht nodig hebben.
Ze hebben namelijk specifieke behoeftes. Een goede manier volgens haar zijn opleidingen voor vroedvrouwen en speciale hulpgroepen om deze vrouwen alle steun te geven die ze nodig hebben.
In haar boek ‘Signs of life’ legt de Amerikaanse Natalie Taylor de emotionele mallemolen uit waarin ze terecht kwam toen ze op haar 24ste plots weduwe werd. Ze was toen ook 5 maanden zwanger van Kai. Toch bleef ze erg positief en probeerde ze haar verdriet te verwerken door een dagboek bij te houden.
“Nadat ik Josh kwijt was, voelde ik me alleen op de wereld en ik dacht dat dat gevoel nooit zou verdwijnen. Maar na een tijdje begon ik terug hoop te krijgen. Mijn familie, mijn schoonfamilie, mijn leerlingen, mijn vrienden die me steunden en natuurlijk mijn zoon zorgden hiervoor. Al die dingen hielpen me dat verdriet te verwerken. Ik hoop dat ik met mijn boek mensen kan doen inzien dat als je je slecht voelt, om welke reden dan ook, dit niet altijd zo zal zijn. Probeer vooruit te denken, je hebt hier de juiste houding voor nodig en je moet actie ondernemen.”
Ook de Amerikaanse Rachel Green, beter bekend als ‘The Green Widow’, raakte haar partner kwijt op haar 38ste, ze was zwanger van haar eerste kind. Haar raad voor lotgenoten is vooral voor jezelf te zorgen en hulp te aanvaarden wanneer mensen dit aanbieden, zolang het om praktische hulp gaat.
“Mensen zullen niet weten wat tegen je te zeggen of hoe zich te gedragen, ze zullen dankbaar zijn dat ze iets positief voor je kunnen doen. Doe dit ook als de baby er is, laat anderen babysitten, maaltijden klaarmaken. Je bent geen slechte moeder als je een dag in bed wil blijven en eens goed wil huilen. Het is net goed omdat je wil dat je kind veilig is terwijl jij even intens verdrietig bent. Echte vrienden zullen er zelfs na jaren nog steeds voor je zijn.”
Lees ook:Jonge weduwes onder elkaar: ‘soms wil je even een rouwpauze’
Lees ook:Een scheiding verwerken? Reken op 2 jaar!
Lees ook:Partnerverlies schaadt geheugen, maar soms ook toekomstbeeld
Lees ook:Als je zelf al volwassen bent en je ouders gaan scheiden…
Lees ook:Ludduvuddu
