En daar zit je dan: overspannen thuis, een burn-out, omdat je het allemaal niet meer trekt. Je werk, je partner, je leven. Het is gewoonweg allemaal te veel. Je brein kan het niet meer verwerken en je lichaam geeft het op.
Echter, je werk is niet eens zo erg, het leven an sich ook niet, maar het is je relatie die alle energie uit je zuigt. Je relatie die momenteel zo ongelijkwaardig is omdat je partner aan je hangt, depressief is en labiel. Eem molensteen rond je nek. Een blok aan je been…………
Je bent een goed mens, met normen en waarden. Je deugt. Je wilt het beste voor iedereen. Waarom overkomt dit jou? Waarom is je relatie ineens een bloodsucking parasite? Sommigen weten het antwoord zelf: omdat je namelijk te goed bent. Te goed voor je partner en te goed voor deze wereld. Wat is er verkeerd aan om zo goed te zijn? Zo lief en aardig?
Het probleem is dat goed zijn voor je partner, niet persé betekent dat er ook iets goeds uit voortkomt. Je houdt van je partner, iedereen snapt dat. En jij wil het goed doen, goed doen voor je partner en voor je kinderen. Je kinderen hebben ook niet gevraagd om een labiele vader of moeder, dus ben jij degene die alles overeind moet houden, iedereen helpt, troost, stimuleert, oppept. Maar wie pept jou op? Wie stimuleert jou? Wie ziet jou leed, moeheid, verdriet en wegebbende energie en levenslust? Wie houdt jou hand vast en zegt: het komt wel goed, ik ben er voor jou.
De relatie is ongelijkwaardig en daardoor wordt al het andere in je leven aangetast. Je bent te goed, te lief en te arrogant. Ja, arrogant, want waarom denk jij in godsnaam dat jij de reddende engel bent? Jij bent ook maar een mens. Als je partner depressief is, labiel of overspannen, of een verslaving heeft, dan hebben je kinderen behoefte aan een sterke hand, een zekere factor.
Geef je partner uit handen. Uit goede handen. Zorg er voor dat je gezond blijft. Wees niet bang dat dit betekent dat je niet meer van je partner houdt. Integendeel. Je bent er voor hem of voor haar, alleen je zorgt ervoor dat je niet meegetrokken wordt in die maalstroom van ellende. Daar heeft niemand wat aan.
Lees ook:Partner en depressie
Lees ook:Is hij al bij zijn vrouw weg?
Lees ook:Hoe trek jij je beha aan en uit?
Lees ook:Vrienden met je ex?
Lees ook:Wees lief tegen het huisdier van je vriendin, maar ook weer niet té
Trouwen
nee, toch maar niet
daar is de wereld toch iets
te snel voor..
Een leaselijf – alleen voor de
noodzakelijke dingen.. even
wat stappen, voortplantingsgedrag
en dan.. als het niet meer goed werkt
een RMA maken opsturen.. next
Iedereen lijkt het zo makkelijk en leuk te hebben. Sprongen maken in het leven. Soms denk ik dat een arm om me heen voldoende is en dat het weer overgaat. De realiteit is dat ik zover erover heen ben gegaan dat er geen ontsnappen eraan meer is. Hoe moeilijk het ook is het vergeven van je problemen is een andere uiterste, Ik ben vaak opzoek geweest naar verlossing maar het niet kunnen vinden. Uit wanhoop heb ik stomme dingen gedaan, om ervan af te zijn. Maar ze zijn er nog. Ik moet het verantwoordelijkheid dragen ik moet het doen. Maar zo is het niet.