Gaby Olthuis besloot na 13 jaar vechten tegen oorsuizen haar leven te beëindigen.
Haar partner vertelt nu haar verhaal. “Ze kon de marteling niet meer aan. Het was een uitzichtloze situatie………
Aldus Patrick Obels bij het RTL Nieuws.
“Gaby was een heel sterke, intelligente vrouw. Schreef boeken en hielp mensen met een burn-out. Maar op een gegeven moment trok ze het niet meer. Het lijden duurde te lang. De pijn was te groot”, vertelt Patrick die twee jaar lang een relatie met Gaby had. “De dood was haar enige uitweg. Ze kon het niet meer.”
Het was halverwege 2011 toen Gaby aan Patrick en zes goede vrienden uitsprak dat ze ‘niet meer verder wilde’. Gaby was tinnituspatiënte: ze had jarenlang last van oorsuizingen in haar hoofd. “Het begon zachtjes. Met een zachte ruis. Langzaam werd het steeds erger. Het geluid werd steeds harder. De ziekte werd een ware marteling.”
Het was niet alleen nooit stil in Gaby’s hoofd, de moeder van twee kinderen had ook last van zenuwpijnen, uitstralingen van haar overprikkeldheid. “Die waren vreselijk. Tot in haar vingertoppen voelde ze het. Je zag haar zo lijden.” Gaby overwoog nog een kunstmatige coma. “Dan wordt je lichaam als het ware gereset. En ze heeft nog een therapie gedaan in Israël; daar hebben ze een behandelmethode ontwikkeld voor mensen met oorsuizen. Sommigen hebben daar baat bij. Gaby niet.”
Euthanasie was de enige manier waarmee Gaby uit haar lijden kon worden verlost. “Natuurlijk had ik dit liever niet gewild en haar nu nog bij me gehad”, vertelt Patrick. “Maar haar lijden was zo helder. We hebben nog regelmatig diepgaand van gedachten gewisseld, maar ze kon niet meer. Als ze geen kinderen had gehad had ze al veel eerder haar leven beëindigd.”
Gaby zocht eerst contact met haar huisarts, maar die wilde haar niet helpen. Toen klopte ze aan bij de Levenseindekliniek. “Het is niet zo dat je aanklopt en de week erop kunt sterven”, vertelt Patrick. “Het is een heel proces geweest. Je krijgt gesprekken met een verpleegkundige en arts. Nog meer gesprekken. Je komt op een lijst, op nog een andere lijst. Uiteindelijk moet je een datum bepalen. Daar gaat weer een hele tijd overheen.” Uiteindelijk stierf Gaby door het drinken van een dodelijk drankje. Ze werd 47 jaar.
De Levenseindekliniek is nu berispt voor onzorgvuldige euthanasie. Gaby had nader psychiatrisch onderzocht moeten worden, vindt een onafhankelijke toetsingscommissie. Volgens Patrick was haar lijden uitzichtloos. “De wanhoopsfactor was zo groot. Maar Gaby was nog jong, moeder van 2 kinderen. Dat het een staartje zou krijgen, had ik wel verwacht.”
In een verklaring op haar website zegt de kliniek zich te verbazen over dit oordeel. De psychiater van de Levenseindekliniek had uitgesloten dat een psychiatrische aandoening aan het euthanasieverzoek ten grondslag lag.
Dat Patrick zijn verhaal doet, heeft een reden. Hij wil de wens van Gaby vervullen. “Meer aandacht voor mensen met tinnitus en voor mensen die menswaardig willen sterven. Haar dood moet niet voor niets zijn geweest.” En er is nog iets waar hij aandacht voor wil. “Er zijn verloskundigen als er nieuw leven begint en er bestaat rouwverwerking voor nabestaanden. Maar voor mensen die gaan sterven is er eigenlijk geen begeleiding. Geen verlaatkundige, dat moet veranderen. Ik wil me daarvoor gaan inzetten.”
Gaby Olthuis overleed op 1 maart 2014 op 47-jarige leeftijd. De toetsingscommissie vindt nu dat tinnitus in combinatie met hyperacusis ernstig genoeg kan zijn om voor euthanasie in aanmerking te komen, maar dat vanwege de ,psychische kwetsbaarheid van de patiënte behoedzaamheid was vereist.
In april werd postuum een interview met haar in het NCRV-tv-programma Altijd Wat uitgezonden. Hieronder een teaser. De complete reportage vindt u hier bij de NPO.
Lees ook:Bejaard Belgisch echtpaar sterft door gezamelijke euthanasie
Lees ook:Vaker ondertoezichtstelling van kinderen van ouders in vechtscheiding
Lees ook:Na een lang leven samen ook samen euthanasie plegen?
Lees ook:Ook vriendin van overleden transgender Nathan wil euthanasie
Lees ook:Belgische transseksueel ondergaat euthanasie na mislukte geslachtsverandering
