Er wordt veel onderzoek gedaan naar echtscheidingen en in het dagelijks leven veel gespeculeerd over de oorzaken van het almaar groeiende aantal huwelijken dat sneuvelt.
Wereldwijd wordt nu 1 op de 3 officiële trouwaktes doorgekrast met een scheidingsconvenant.
Er worden vaak allerlei onzin- of subargumenten bijgehaald, maar er is eigenlijk maar 1 reden waarom er tegenwoordig zoveel gescheiden wordt en dat is heel simpel: OMDAT HET KAN!
Mijn moeder vertelde me er in de 60′er jaren al over. Zij was maatschappelijk werkster en wist me te melden dat het vroeger zo was dat je als vrouw al blij mocht zijn als je man geen alcoholist was, zijn geld thuis afdroeg en zijn vrouw en kinderen niet sloeg.
Daarbij kwam dat vrouwen daags na hun huwelijk hun ontslag kregen. Getrouwde vrouwen mochten tot 1955 niet werken voor de overheid, gemeente, onderwijs etc.. De echtgenotes bedachten zich dus wel 100x voordat zij de vader van hun kinderen verlieten.
Vrouwen zijn niet meer louter afhankelijk van hun man en er is een uitstekende echtscheidings- en voogdijwet die vaders (en moeders) verplicht bij te dragen in het financiële onderhoud van hun kinderen, al dan niet in co-ouderschap. 7 van de 10 echtscheidingen wordt tegenwoordig aangevraagd door de vrouw.
De focus ligt nu op de generatie van de 30′ers. Zij zijn opgevoed door de zogenaamde babyboomers en zijn zelf al vaak kinderen van gescheiden ouders. Zij hebben van huis uit reeds meegekregen de lat erg hoog te leggen, zowel qua carrière, persoonlijke ontplooiing als gezin en geluk.
Niets mis mee zou je zeggen, ware het niet dat er tegenwoordig een druk ligt op mensen dat ze altijd maar gelukkig MOETEN zijn. Hoe afgezaagd (maar waar) is het om te zeggen dat elk leven ups en downs kent, maar behalve dat mensen van nu die zich een tijdje wat minder gelukkig voelen, ook nog eens van zichzelf vinden dat ze falen.
Want de buitenwereld wil toch immers die man en die vrouw zien die alles hebben en waar het geluk vanaf spettert?! En dat op zich is al heel vermoeiend. En laat die moeheid nu juist het grootste probleem zijn van de drukke dertigers!
Dit alsmaar geluk moeten voelen verklaart ook het fenomeen van scheidingen vak na de geboorte van een kind. Natuurlijk zorgt zo’n baby voor een totaal ander levensritme, een andere relatie met de partner, vrijheidsverlies, slaapgebrek en last but not least worden vaak de verschillen in opvatting en toekomstverwachtingen tussen partners ineens wreed duidelijk.
Dat levert dan heftige discussies zo niet ruzies op en dan ligt een breuk al gauw op de loer. We hebben immers niet geleerd om heel ouderwets loyaal aan elkaar te zijn en in ‘goede en slechte tijden bij elkaar te blijven’. En waarschijnlijk is er wel beter te krijgen.
De meesten hebben al ‘digitaal geshopt’ voordat de partner de mededeling krijgt dat de relatie voorbij is. En de halve vriendenkring is inmiddels weer single(-ouder): zien scheiden doet scheiden, zo blijkt.
Toch zijn we allemaal diep geraakt als we zogenaamde ‘oude liefde’ zien. Met het stijgen van de gemiddelde leeftijd zijn diamanten, ja zelfs eiken en albasten huwelijken (75 jaar bij mekaar) geen uitzondering meer. En iedereen kan ontroerd raken door zulke oudjes met gerimpelde handen ineen gestrengeld, die allemaal het cliché ‘een beetje geven en een beetje nemen’ aangeven als reden dat ze zo lang en gelukkig samen zijn.
Waarom we dus zo veel en snel scheiden? Omdat het KAN en omdat we van onsZELF vinden dat geluk altijd MOET. En natuurlijk omdat het gras aan de overkant altijd groener is dan in je eigen tuintje.
Lees ook:Waarom we de laatste 20 jaar zoveel scheiden
Lees ook:Ruzie thuis is voor kinderen erger dan gescheiden ouders
Lees ook:De 4 voorwaarden om een gelukkige vader of moeder te worden
Lees ook:Sharia-scheiding
Lees ook:Hoogopgeleiden rond de 45 jaar met partner en kids zijn het allergelukkigst!
