Een tas is niet alleen maar een ding waar je als vrouw je spullen in stopt en die ook nog eens past bij je outfit.
Nee, een tas is veel meer.
Uit experimenten bleek dat het motief voor de aankoop van een tas van Gucci, Louis Vuitton of het summum: Hermès, het signaal is dat daarmee aan andere vrouwen wordt afgegeven.
Bot gezegd: mijn geliefde houdt van me, dus probeer hem niet af te pakken.
Of een vrouw het luxe hebbeding van haar man krijgt of zelf koopt, doet eigenlijk niet ter zake. Andere vrouwen leiden eruit af dat het ‘iets’ met de man van de vrouw in kwestie van doen heeft, en dat hij echt aan haar gehecht is.
Vandaag start in het Tassenmuseum een expo over de ‘it-bag’. Hoe kan een tas uitgroeien tot een iconisch exemplaar? En zijn deze modellen slechts bereikbaar voor de rich and famous?
“It’s not just a bag, it’s a f*cking Birkin!” schreeuwde Samantha al in ‘Sex and the City’, toen de Hermès-tas, waarvoor ze maandenlang op een wachtlijst had gestaan, voor haar neus werd weggekaapt.
Hermès, Chanel, Louis Vuitton en Prada zijn lijstaanvoerders op Vogue’s ‘top 10 ‘it-bags’: de meest begeerde tassen aller tijden. Vo-guepedia, het modebewuste zusje van Wikipedia, omschrijft de term ‘it bag’ als volgt: ‘een tas die de eigenaar minstens 1 maandsalaris heeft gekost, maar haar wel een benijdenswaardige status toekent.’
Een iconische tas is vanzelfsprekend een tas met een geschiedenis. Zo ontstond de Birkin-bag nadat de directeur van modehuis Hermès actrice Jane Birkin ontmoette tijdens een vlucht van Parijs naar Londen, in 1981. Tevergeefs probeerde de Britse schone haar rieten tas in het opbergvak te krijgen. “Bestond er maar een stijlvolle tas waar meer in kan dan alleen lippenstift en een portemonnee”, verzuchtte de actrice. Enkele maanden later was de Birkin-bag een feit.
Ook Grace Kelly liet een onuitwisbare indruk achter bij Hermès, nadat ze haar favoriete shopper van het merk in de strijd gooide om haar zwangere buik te verbergen voor de paparazzi. Betere reclame bestaat er niet, en dus werd er ook een tas naar haar vernoemd: de Kelly.
Voorbeeldvrouwen met een statement tas, zo ontstond het fenomeen ‘it bag’. Audrey Hepburn ging de deur niet uit zonder de Speedy van Louis Vuitton onder haar arm, Jackie Kennedy was verzot op haar Gucci Bouvier Bag, later omgedoopt tot de Jackie O-bag, en Tod’s noemde de handtas van prinses Diana de D-bag, als eerbetoon. Iconische tassen met iconische eigenaren.
“De invloed van bekende gezichten is enorm”, ziet ook tassenexpert en oprichter van Designer-Vintage Karin Barnhoorn. “Als een Kate Middleton of Victoria Beckham een bepaalde tas draagt zie je de populariteit van het desbetreffende model onmiddellijk stijgen.”
Sigrid Ivo, directeur van het Tassenmuseum, kan dit alleen maar bevestigen. “Dat ontwerpers tassen gratis naar bepaalde celebrities opsturen is natuurlijk niet voor niets. Zij fungeren als wandelend uithangbord en zij maken een tas tot een musthave.”
Wat voor de man een auto of horloge is, is voor de vrouw een designertas: het ultieme statussymbool.
“Met een goede tas kun je echt een statement maken”, vertelt Karin Barnhoorn. “Als een vrouw een ruimte binnen komt lopen zie ik eerst de tas, dan pas de vrouw.” Het feit dat voor veel it-bags wachtlijst-en bestaan – de Hermès-wachtlijst is inmiddels opgelopen tot zo’n 5 jaar – maakt dat het bezitten van een it-bag statusverhogend werkt, en een gevoel van luxe en exclusiviteit vertegenwoordigt.
En tenslotte is er ook nog tassenpsychologie.
Lees ook:Met een dure handtas ‘slaat’ een vrouw haar rivales van zich af
Lees ook:Echte liefde bezegel je met een hangslot aan een brug
Lees ook:‘Elke vrouw zal eens bedrogen worden’
Lees ook:Seks als ‘dankjewel’ in een relatie
Lees ook:Louis Talpe & Joke v/d Velde zijn de meest sexy zuiderburen
