We kennen denk ik allemaal wel zo’n situatie. Een vrije vrouw heeft een verhouding met een getrouwde man.
Soms tot grote tevredenheid van de minnares, die wel op een man, maar niet op de knellende banden van een huwelijk zit te wachten.
In liberale kringen zie je zelfs wel dat echtgenote, man en zijn vriendin alledrie vrede hebben met zo’n situatie.
Maar voor veel van die minnaressen ligt het tot anders. Telkens belooft hij weer bij zijn vrouw weg te gaan, maar het gebeurt maar niet…….
Daarover blogt vandaag ook relatietherapeute Sylvia van der Spek in De Telegraaf.
Zij gebruikt daarbij de treffende vergelijking van een verslaving. Eigenlijk willen zulke ‘vrouwen in de wachtkamer’ de relatie liever verbreken, omdat dat voor alle partijen het beste zou zijn. Maar dat kunnen ze niet. Ze zijn als het ware verslaafd.
Dat is de ‘diehoeksverhouding’ die wijlen Prinses Diana schetste als ‘Drie is teveel in een huwelijk’.
Sylvia’s advies aan 1 van haar clièntes, verwikkeld in een dergelijke verbintenis met een gebonden man is dan ook: “De taak op zich is niet ingewikkeld. Bijvoorbeeld bij een rookverslaving is het enige wat je moet doen, is dat ene eerste trekje niet nemen. En bij het verbreken van een relatieverslaving is het enige wat je moet doen is de telefoon niet opnemen als hij belt of geen berichtje terug sturen op zijn sms.”
En over de vrouw in kwestie schrijft Sylvia: “Dat klonk haar overzichtelijk in haar oren. Ze gaat het doen. Ze heeft nu de motivatie. En ik ga haar helpen een leuke ongebonden man te vinden! Eentje met wie ze wel kerst kan vieren!”
Lees ook:Vruchtbare vrouwen en single mannen
Lees ook:En boem, weg is die ex, ook uit je digitale leven
Lees ook:Huwelijksaanzoek
Lees ook:Maagden worden gelukkiger
Lees ook:Vader of zoon, met andere woorden: rijpe minnaar of toyboy?
