Een veelgehoord dillemma: blijven of scheiden? En dat meestal met het oog op de kinderen.
En terecht. Want eigenlijk zouden vader en moeder wanneer het kind geboren is een contract moeten ondertekenen.
Niet dat ze altijd bij elkaar zullen blijven, maar wel dat ze in hun doen en laten altijd in het belang van de kinderen handelen.
Veel spanning en ruzie op het thuisfront is fnuikend voor zowel peuters, kleuters, lagere school-kinderen als pubers………
Dit idee wordt me vandaag bevestigd door onderzoek van de afdeling Psychologie van de Cornwell University New York……….
2000 gezinnen met kinderen werden gedurende jaren op de voet gevolgd. Uit het onderzoek blijkt dat kinderen minder goed presteren op school wanneer hun ouders regelmatig ruziën.
Bovendien zijn ze op latere leeftijd veel vatbaarder voor drugs, drankproblemen, mentale problemen en gedragsstoornissen.
Wanneer deze kinderen zelf in een relatie stappen, mislukt die ook vaak, omdat ze niet weten hoe te communiceren en liefdevol met de partner om te gaan.
Met andere woorden: een harmonieus, liefdevol gezin is het beste. Maar dat wisten we allemaal al en is vaak niet de praktijk van alledag.
Echter: langlopende spanning en herrie thuis vanwege het ‘bij elkaar blijven voor de kids’ is uiteindelijk nog veel schadelijker dan een redelijk georganiseerde echtscheiding.
Lees ook:Jonge kinderen van gescheiden ouders wonen het liefst bij hun moeder
Lees ook:Ruzie thuis is voor kinderen erger dan gescheiden ouders
Lees ook:Gedragscode voor liefde op het werk?
Lees ook:Mediation bij echtscheidingen scheelt geld én leed!
Lees ook:Opa’s en oma’s maken echtscheidingen veelal nog erger voor de (klein)kinderen
Toch onvoorstelbaar dat in een soort “afgezwakte vorm” deze dan konklusies worden getrokken terwijl de gedegen studie Passyndroom bij kinderen en aanverwante stoornissen, meest opgedaan door manipulerende moeders bij scheiding, volkomen aangetoond, er allang ligt sinds 1980 ongeveer.
Het wiel opnieuw uitvinden schieten kinderen niks mee op.
Laten ze nu eindelijk in Nederland die adviezen ter hand nemen die in dat onderzoek goed zijn gesteld, voor rechters, advokaten, ggz, hulpverleners en ga zo maar door.
Duizenden kinderen worden aan de ellende overgeleverd nog steeds, omdat ze meest de moeders niet wensen aan te pakken juridisch ook niet en omdat de term belang kind zoals dat dan heet wordt misbruikt. Inzake kinderrechten overigens gaat Nederland op dat terrein af als een gieter zo ook hulpverleners en instanties die dat kunnen weten en niks wensen te doen hieraan.
Immers het betreft dan letterlijke kindermishandeling, door hersenspoeling en dat kan over jaren zijn ook.
Het zijn verreweg de meeste zaken waarin ook een moeder (90 procent gingen kinderen naar moeder nog steeds vaak) deze praktijken pleegt over ruggen van kinderen vaak ondersteund door grootouder(s) van moederskant die meegaan in ook
handel en gestoord gedrag van dan vaak dochter met of zonder stoornis ernstige.
Grenzeloos en geen respect voor anderen totaal niet en kinderen beschouwen als soort object onderdeel inboedel.
Fout.