Het verhaal van de ongeneeslijk zieke Rowden & Leizel uit de Filipijnen (zie nevenstaande foto) die vorige maand trouwden, ontroerde wereldwijd.
Rowden stierf 10 uur na zijn ja-woord.
Het gebeurt vaker dan we weten dat geliefden met het zicht op de dood nog officieel met elkaar trouwen.
Neem de Nederlandse Yolande, die haar grote liefde Maarten op zijn sterfbed trouwde.
Daarover berichtte vorige maand het AD.
Eigenlijk zouden ze nooit gaan trouwen, Maarten Gruson & Yolande van Erp. Ook al waren ze 24 jaar elkaars grote liefde en hadden ze samen 3 kinderen.
Maar op 23 maart 2013 stelt Maarten (50) toch die ene vraag. Hij is dan al doodziek, op zijn knie gaan lukt niet eens meer. Een paar weken eerder moeten ze een enorme dreun zien te verwerken, als de oncoloog hen vertelt dat het een kwestie is van 6 maanden. Hooguit. Hij heeft slokdarmkanker met uitzaaiingen naar de buik.
Een week na dit huwelijksaanzoek waarop Yolande JA zei, krijgt Maarten een longembolie. Met spoed moet hij naar het ziekenhuis, voor weer een opname. Daar krijgt Yolande opnieuw een schok. Ze moeten niet meer in weken denken, maar in dagen, klinkt de specialist somber.
Yolande vertelt het slechte nieuws aan de hele club vrienden en familie die beneden in het ziekenhuisrestaurant zitten. En het huwelijk dan, vraagt haar dochter meteen. Iedereen springt van zijn stoel. Een schoonzus werkt bij een juwelier, zij regelt de ringen. Een andere vriendin is trouwambtenaar in wording, de buurvrouw kent nog een fotograaf. En de verpleegkundige weet wel een locatie, de nieuwe kapel van het ziekenhuis.
De bruiloft is binnen 1,5 dag geregeld. De dinsdagmiddag na Pasen, 2 april, trouwen ze in de kapel van het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch. Het wordt een onvergetelijke ode aan hun liefde.
De laatste ambulancerit naar huis, een week later, doorstaat Maarten. De volgende morgen, op 10 april overlijdt hij. Thuis.
“Het is allemaal veel te snel gegaan. Ik had nog wel 10 jaar aan zijn ziekenhuisbed willen zitten. Hem alleen aanrakend, over zijn hoofd en zijn handen die zo zacht waren. Hij is ons afgenomen, mijn toekomst is me afgenomen. Maar ik koester het dat we alsnog zijn getrouwd, ik vind het fijn dat ik zijn naam draag. Nu hij er niet meer is, voelt het toch alsof ik helemaal bij hem hoor.”
Yolande raadt iedereen in een dergelijke situatie aan: vier feest voordat je doodgaat!
Lees ook:Vriend(in)schappen laten vastleggen bij de notaris
Lees ook:Wat we allemaal willen: samen oud worden en hand in hand sterven
Lees ook:In 100 weken verwerken vrouwen een echtscheiding
Lees ook:Straks kijken: trouwen met een onbekende bij RTL4
Lees ook:Ook al zie je elkaar in geen 60 jaar: Oude Liefde Roest Niet
