Vrouw, gescheiden, 2 kinderen en al jaren single. Ze is happy, staat met beide benen op de grond en heeft geen man nodig om zichzelf beter te voelen en verlangt daar ook niet ontzettend naar. Ze vindt het goed zoals het is.
Echter, een collega waar zij goed mee kan opschieten wordt zo langzamerhand meer. Ze worden verliefd op elkaar en ontwikkelen een intieme band………..
Alles moet stiekem gebeuren want de collega is getrouwd en heeft kinderen. Zijn huwelijk staat al lange tijd op een laag pitje en zijn echtgenote en hij groeien steeds verder uit elkaar. De vrouw weet hier alles van. Zij is zich zeer bewust van het feit dat zij nu een relatie heeft met een getrouwde man. De relatie geeft haar een goed gevoel en ze verwacht verder niets van hem. Ze accepteert dat ze niet altijd bij elkaar kunnen zijn en koestert de momenten dat ze dat wel zijn.
Collega’s gooien echter roet in ’t eten. Zij komen achter de relatie. En hoewel zij het niet doorvertellen, maken zij wel nare opmerkingen en geven ze haar het gevoel dat ze naïef is en dat ze niet goed bezig is. De vrouw ziet zich genoodzaakt zich elke keer weer te verantwoorden en duidelijk te maken dat zij niets verwacht, dat zij heel goed weet in wat voor situatie zij zit en dat, zolang zij het prettig vindt, zij er geen probleem mee heeft.
Heeft zij gelijk? Mag zij hiervan genieten? Zij is jaren single geweest en eindelijk ontmoet ze iemand waarmee het klikt en die haar een fijn gevoel geeft. Zij kiest er bewust voor om die relatie voort te zetten. Zij heeft toch ook recht op wat geluk? Zij verwacht niet dat de man gaat scheiden omwille van haar en werkt daar ook niet naartoe. Dat is zijn keus.
Of heeft zij ongelijk? Heeft zij wellicht de plicht om te zeggen: nee, ik kan dit niet doen, je hebt een echtgenote. Als vrouwen onder elkaar moet ik haar beschermen ook al betekent dat dat ik daarmee mijn eigen geluk ondermijn.
Lees ook:Mannen willen een diva, geen deurmat!
Lees ook:Verboden liefde (1)
Lees ook:De ideale Vlaamse man
Lees ook:5 factoren die de liefde levend houden
Lees ook:Liefde op de werkvloer zorgt voor gedonder
Waarom moet ze verantwoording tegen wie dan ook afleggen? ik zou die collega’s eens goed de oren wassen waar bemoeien ze zich mee? Niks uitleggen zij heeft niets uit te leggen.
ehm.. detail.. het is GEEN relatie. De man heeft een relatie… met zijn eigen vrouw. het is vooral snelle seks. je moet toch wel vrouw zijn om te geloven dat een dergelijken onevenwichtige situatie een relatie is.
Ik heb weleens met een getrouwde vrouw een tijdje gevreeen en omgegaan. een relatie?
NATuurlijk niet, en hoe zij het zag interesseert me ook niet. Er is fundamentele ongelijkwaardigheid. Ik had wel een leuk contact met haar, maar een relatie, ik vind het een giller om het zo te noemen.
Nou vrouwen, doe het ook eens zo.
Neemt heel wat ellende weg
Bestaat wel een woord voor: affaire….
Eh, recht op geluk? Wat is dat voor onzin? Over geluk is geen rechtspraak. Wel over een ander belazeren. Dus laat de vrouw in kwestie eerst aan haar lover vragen om te scheiden, opdat de echtgenote die nu nog belazerd wordt, rustig op zoek kan gaan naar nieuw geluk. Als dat recht al bestaat, wordt het haar ontzegd door het huwelijk in stand te houden.
Geluk? Je goed voelen? Ikke, ikke, ikke. Na 14 jaar huwelijk snakte ik zo naar warmte dat ik ben gaan scheiden, omdat ik bang was dat ik een man tegen zou komen die dat ook zocht en ik wilde niet t risico lopen dat ik mijn toenmalige man zou belazeren. En natuurlijk was hij ook niet gelukkig. Hij ontmoette na de scheiding meteen iemand anders waar hij bij gebleven is. Ik niet. Maar ik heb me altijd verre gehouden van bezette mannen. Zoiets moet je een andere vrouw niet aandoen. Wat als jij in haar schoenen stond? Dit heeft te maken met wat voor normen en waarden je hebt. Vorig jaar raakte ik tòch aan de praat met n getrouwde man. We konden goed met elkaar opschieten. Maar ik maakte na n maand of 3 duidelijk dat als ik zijn vrouw niet mocht leren kennen op zijn tijd, dat t dan met de vriendschap over zou zijn. Nu ken ik haar ook en we kunnen t goed vinden. Ik hou niet van stiekem gedoe, dat geeft alleen maar gedonder.