De zilveren revolutie: gepensioneerde echtscheidingen

Al eerder schreven we over de opvallende trend van babyboomers, die meestal al meer dan 3 decennia bij elkaar zijn en besluiten alsnog te gaan scheiden.

Al dan niet met de pensioengerechtigde leeftijd in het directe vooruitzicht.

Het verschijnsel van deze scheidende 60-plussers heeft nu ook een naam: de zilveren revolutie…..

Dat verwijst uiteraard naar de ‘zilveren draden tussen het goud’ van deze echtbrekers. Het is voor het eerst dat ‘oude’ mensen zich niet gedragen zoals eerdere generaties voor hen. Wat dat betreft zijn de mensen die hip waren in de jaren ’60 en het allemaal heel anders wilden gaan doen daar wel in geslaagd.

“Het is het begin van een grote sociale revolutie: oude mensen doen niet meer wat van ze verwacht wordt”, zegt Ros Altmann, directeur van de Britse seniorengroep SAGA.

In 2009 braken in Groot-Brittannië 11.507 60-plussers hun huwelijksakte op. Een stijging van 4% t.o.v. 2007 (11.040). Dat lijkt weinig, maar in dezelfde periode is het aantal scheidingen in alle andere leeftijdsgroepen wel met 11% gedaald. De sterkste daling was te merken bij de 30′ers: een vermindering van 15,5%. Zo niet hun ouders dus.

Over het algemeen vindt een scheiding namelijk wel het meest plaats bij 30′ers (33,6%) en 40′ers (34,3%). Scheidingen bij 60-plussers blijven een minderheid: 5% van het totaal, al stijgt hun aantal wel gestaag.

Als de kinderen het huis uit zijn en/of men dagelijks op elkaars lip zit, komen veel vaak al lang gehuwde paren tot de ontdekking dat ze elkaar niets meer te zeggen hebben, uit elkaar zijn gegroeid, totaal andere toekomstverwachtingen hebben of erger: dat ze niet meer kunnen leven met elkaar. Velen die de rigoreuze stap maken denken ook: “het is nu of nooit meer.”

“Voor 60-plussers breekt een nieuwe levensfase aan wanneer ze pensioneren. Niet het einde van hun leven, maar het begin van een ander soort leven, die ze invullen dan eerder generaties die die leeftijd hadden. Ze willen reizen, sporten of een oude hobby weer opppakken met alles wat daar bijhoort. De relatie zelf wordt opnieuw bekeken en als het nodig is, wordt er een nieuwe start gemaakt”, legt Altmann uit. “Ze beseffen dat het nog niet te laat is.”

Goed voor hen, maar de beslissing is voor de kinderen en kleinkinderen vaak een schok. Het vaste kader van het ouderpaar, het ouderlijk huis, waar Kerstmis gevierd wordt verdwijnt en dat kan erg pijnlijk zijn. Die wordt overigens wel verzacht wanneer beide ouders daarna het geluk vinden, of het nu is bij een nieuwe partner of gewoon door te doen wat ze willen. Vooral als de ex-echtelieden nog als vrienden en ouders door 1 deur kunnen, wat gelukkig vaak voorkomt bij deze ‘derde echtscheidingsgolf’.

Maar soms is dat ook helemaal niet het geval. “Het probleem zit niet bij de stellen die samenbleven voor de kinderen en nu beseffen dat ze apart beter af zijn: die gaan meestal wel goed. Maar soms komt de belangrijkste beslissing van 1 kant en zijn er mensen die persé getrouwd willen blijven en plotseling alleen achterbliven op een kwetsbaar moment in hun leven”, aldus journaliste Esther Rantzen.

Ze hebben dan niet meer het sociale kader van het werk, vaak zijn er ook al veel vrienden weggevallen en de mobiliteit vermindert, waardoor de kans op isolatie en eenzaamheid groot is. Jezelf bij elkaar rapen en nog eens opnieuw beginnen is voor deze mensen niet zo vanzelfsprekend. Dit zijn heel vaak de mannen.

Maar vrouwen die thuis zijn gebleven voor de kinderen of hun carrière op een laag pitje hebben gezet zodat hun man kon uitgroeien, komen er eveneens bekaaid af: zij hebben minder financiële middelen, zodat ze vaak moeten vechten om te overleven.

Lees ook:Verdubbeling aantal echtscheidingen onder ouderen
Lees ook:50+ single wil zo snel mogelijk op vakantie met nieuwe vlam
Lees ook:Voor de kinderen bij elkaar blijven is ook een ramp
Lees ook:Amicaal scheiden schaadt de kinderen ook
Lees ook:Aantal echtscheidingen daalt, maar niet onder 60-plussers!