Je voelt het in je hele lichaam als je goed oplet. Hij of zij doet het weer. Ja, weer hangt hij een vieze handdoek op in plaats van hem in de wasmand te droppen.
En weer staat ze als een debiel het aanrecht te poetsen terwijl dat een uur geleden nog helemaal afgenomen en afgedroogd is. Ergernis voel je op je huid, in je longen, tussen je oren en ook je tandvlees wil nog weleens van zich laten horen…………….
Je voelt het bloed sneller stromen, je hart stokt een beetje, of het stottert. In ieder geval springt je hele gestel op: ophouden! Maar je zegt het niet. Nee, in plaats daarvan bries je wat, of zucht je, of je gromt iets van ‘sjonge jonge, daar gaan we weer’. Het is een heel evenement, dat ergeren.
Maar wat betekent het eigenlijk? Want zo erg is dat toch niet: zo’n handdoek, zo’n poetsaanval? Daar hoef je toch niet zo fysiek onder te lijden? Of schuilt er iets onder, een dieper, existentiëler probleem? Is de ergernis niet de pijnlijke constatering dat je op het moment dat jij al dit verschrikkelijks ondergaat ook ergens anders had kunnen zijn? En dat je daarom hem of haar – kortstondig, het gaat weer over – daarom regelrecht haat? Want wees eerlijk…
Interessant is nu de vraag wat je eraan kunt doen. Want als het toch niet lang duurt en afgezien van je vermoeden dat het gras bij de buren groener is (hetgeen zo is), helemaal niet zo erg is, dan kun je net zo goed zonder.
Misschien moet je eens belangstellend kijken naar wat de ander doet. Je zou er een vraag over kunnen stellen. Je kunt erom lachen. Kom in actie.
Lees ook:Ergernis in je relatie? Ga mediteren!
Lees ook:De visite ergernis top tien
Lees ook:Waarom 40+ vrouwen flink flirten en vreemdgaan
Lees ook:Conferentie: hoe versier je een vrouw? (not!)
Lees ook:Computer maakt man gelukkig
